Eseje narracyjne są często czytane jako historie. W rezultacie techniki ukończenia, takie jak podsumowanie akapitu lub parafrazy akapitu pierwszego, prawdopodobnie nie będą wystarczające. Pisarz musi znaleźć właściwą nutę emocjonalną, przywołać znaczenie i pomóc czytelnikowi zrozumieć, dlaczego temat jego eseju jest dla ciebie ważny, a to właśnie sprawia, że ​​warto go czytać. Podczas gdy inne eseje uczą nas o wydarzeniach i wydarzeniach, eseje narracyjne oświetlają ludzką kondycję.

Możesz być także zainteresowany: Jak wyjaśnić eseje narracyjne Kroki do naśladowania: 1

Czas na projekt, aby zakończyć esej narracyjny . Jeśli historia miała miejsce dziesięć lat temu, możesz napisać wniosek z perspektywy kogoś, kto rozumie teraz więcej, niż wtedy. Lub możesz pisać z perspektywy kogoś, kto jest bardziej zdumiony niż kiedykolwiek.

2

Jeśli przyjmiesz perspektywę kogoś, kogo teraz rozumiesz, uważaj, aby nie napisać akapitu, który brzmi tak, jakbyś mówił czytelnikowi, jaki jest morał tej historii. Jeśli to możliwe, używaj emocjonalnych wrażeń, aby konotować znaczenie zamiast wyjaśniać znaczenie. "Dziś mieszkam w Nowym Jorku, nie miałem czasu odwiedzić mojej matki pod koniec jej życia, więc zmarła sama", wyjaśnia. Ale to tworzy sens, bez wytłumaczenia: "Dziś mieszkam w Nowym Jorku, wciąż pamiętam, jak moja matka żegnała się z panem, wymachując rękami pustym powietrzem, w dniu, kiedy ostatni raz ją widziałem".

3

Przenieś czytelnika na koniec z ostateczną sceną w czasie rzeczywistym jako alternatywę dla projekcji od teraz. Opisz konkretne działanie fizyczne lub ostateczną wymianę słowną lub ich kombinację.

4

Unikaj mówienia czytelnikowi, jak się czujesz. Zawarcie narracyjnego eseju powinno rezonować, a nie dyktować. Jeśli myślisz o filmie o postaci, która pokonuje przeciwności i triumfuje pod koniec narracji, odkryjesz, że nigdzie scenarzysta czy reżyser nie mówi czytelnikowi, że czuje się szczęśliwy w końcu. Zamiast tego bohaterowie definiują koniec w scenariuszu, widzimy go i dlatego przekazują szczęście. Koniec eseju narracyjnego może działać w ten sam sposób.

5

Włącz osobistą refleksję do konkluzji, ale unikaj pokusy, by wszystko wyjaśnić. Nie ma potrzeby odpowiadania na wszystkie pytania, które może mieć czytelnik.

6

Podobnie jak fikcja, esej narracyjny może sugerować znaczenia zamiast zalecać rozwiązania. Jest to silny gatunek, który może pracować z języka metafory, symbolu i litery, a także opisywać i analizować.