Dyspraksja jest zaburzeniem rozwoju, które przejawia się z trudnością w radzeniu sobie z ciałem, przestrzenią i czasem. Dyspraksja, znana również jako " niezdarny zespół dziecka ", ma związek z trudnościami lub niemożnością wykonywania ruchów wymagających koordynacji, na przykład wiązanie sznurówek, używanie sztućców, pisanie itp. Jeśli odpowiednio się nim zajmuje, to ma dobre rokowanie, chociaż nie jest ono odwracalne, ponieważ jest to niewystarczające dojrzewanie tego obszaru, dziecko może mieć odpowiednią wydajność i dobre przystosowanie.

Możesz być także zainteresowany: Jak wykryć ebrioreksję Kroki, które należy podjąć: 1

Późna nauka Dzieci dispráxicos uczą się później, że inne dzieci pewne czynności, takie jak mówienie, usiąść, iść do łazienki, czołgać się.

2

Trudności w przeprowadzaniu ruchów. W miarę narastania dziecka oznaki niewygodnego syndromu dziecięcego stają się bardziej widoczne, tak, że pojawiają się trudności w realizacji subtelnych ruchów, takich jak wiązanie sznurowadeł, używanie sztućców, pisanie, między innymi.

3

Brak równowagi i koordynacji. Nie bierze pod uwagę wymiarów przestrzennych, dlatego wykonuje ruchy niezręczne i nieostrożne.

4

Trudności w nauce Niewystarczająca koordynacja ruchów wymagających użycia nożyczek, ołówków, rysowania. Pojawiają się również problemy z mową.

5

Problemy koncentracji. Dzieci z dispráxicos zwykle mają duże trudności z koncentracją na jednym zadaniu, łatwo się rozpraszają.

6

Niepokój Te dzieci są zwykle w ciągłym ruchu, mając trudności z utrzymaniem spokoju.

7

Umiejętności społeczne Dzieci z dyspraksją mają duże trudności w nawiązywaniu przyjaźni. Są to dzieci, które łatwo się nudzą.

8

Krótkoterminowa pamięć i organizacja. Mają trudności z zapamiętywaniem instrukcji, zaleceń właśnie podanych. Przedstawiają także złe organizacje do wykonywania zadań.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, nie mamy uprawnień do przepisywania jakiegokolwiek leczenia medycznego ani jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do wizyty u lekarza w przypadku wystąpienia jakiegokolwiek schorzenia lub dyskomfortu.

Wskazówki

• Ważne jest, aby wziąć udział w rehabilitacji psychomotorycznej, ponieważ dyspraksja utrzymuje się przez całe życie. Im szybciej rozpoczniesz leczenie, tym lepsze rokowanie.
• Przejawienie objawów zależy od wieku i cech dziecka.