Posiadanie dziecka do snu w pokoju nie zawsze jest łatwym zadaniem. Czasami dziecko nie chce spać samotnie, ponieważ od bardzo młodego wieku ma zwyczaj spania z rodzicami; Innym razem, zwykle po 2 latach, występują regresje u dzieci, które śpią same i które nagle płaczą przed snem lub wstają w nocy, aby pójść do łóżka rodziców. Przyczyną tej regresji może być przejście od kołyski do łóżka, narodziny młodszego brata, nocne strachy itp. Po upływie 2 lat dziecko osiągnęło już poziom rozwoju poznawczego wystarczający, abyśmy mogli wykorzystać tabelę celów, aby dziecko spało w swoim pokoju. W tym artykule podajemy kilka wskazówek, jak osiągnąć sukces.

Możesz być także zainteresowany: Dlaczego kiedy się drzemię, wstaję w złym nastroju Kroki, które należy wykonać: 1

Czy jest jakiś szczególny powód, dla którego dziecko śpi w twoim łóżku, czy czuje strach w nocy? Czy szuka uwagi? W wielu przypadkach dzieci po prostu chcą przytulić swoich rodziców, być blisko siebie i doświadczyć bezpieczeństwa wiedząc, że są przy nich. Dlatego pierwszym krokiem jest uświadomienie sobie, dlaczego dziecko chce spać z tobą i zacząć myśleć o alternatywach, aby zaspokoić tę potrzebę.

2

Pomyśl o uczuciach, które twoje dziecko w naturalny sposób kojarzy ze snem w twoim łóżku, a następnie poszukaj sposobów na wytworzenie tych emocji w innych działaniach, które możesz dzielić w ciągu dnia. Na przykład możesz zacząć od nowego nawyku: czytać rozdział książki lub opowiadać dziecku historię na głos każdej nocy, kiedy już jest w łóżku. W ten sposób odtworzysz więź emocjonalną, którą czuł śpiąc z tobą i nie musisz od początku stawać twarzą w twarz z sytuacją, gdy musisz spać samotnie w swoim pokoju.

3

Zastanów się, co działa dla Twojego dziecka . Niektóre dzieci robią to lepiej, gdy zmiany są silnie egzekwowane od samego początku, a wręcz przeciwnie, inni lepiej dostosowują się do snu, kiedy mają możliwość przejścia z czasem.

4

Możesz być pewna, że ​​twoje dziecko będzie się opierało twojej próbie stworzenia nowej granicy i zrobi wszystko, co możliwe, aby powrócić do łóżka, aby spać z tobą. Ale co powinieneś zrobić w tej sytuacji? Weź pod uwagę, że jeśli poddasz się jękom, napadom złości i kopaniu, jedyne, co otrzymasz, to wzmocnić strategię, którą wykonuje twój syn, aby zmienić zdanie i pozwolić mu dalej spać z tobą. Dlatego musisz upewnić się, że jesteś absolutnie zdeterminowany, aby to wspierać, zanim dokonasz zmiany lub poprawisz zachowanie dziecka.

5

Następnie pokażemy Ci zabawny sposób, aby dzieci spały same w swoim pokoju, aby łatwiej im było przystosować się do tej nowej sytuacji. Pamiętaj:

• Narysuj na kartonie siatkę o 10 kwadratach.
• Na końcu ostatniego pudełka wklej zdjęcie lub rysunek zabawki lub aktywności, której dziecko bardzo chce.
• Gdzieś na tekturze, przyklej zdjęcie lub rysunek łóżka lub śpiącego dziecka.
• Za każdym razem, gdy dziecko śpi samotnie w swoim pokoju przez całą noc, wypełnij pudełko naklejką lub rysunkiem następnego dnia rano.
• Gdy dziecku uda się wypełnić wszystkie pola, otrzymasz nagrodę.

Przed wprowadzeniem go w życie, zaplanuj z dzieckiem: wyjaśnij, co to jest, jaka jest ostateczna nagroda i musisz spać samotnie w swoim pokoju, aby to uzyskać. Aby to działało, ważne jest:

• Bądź surowy: jeśli dziecko wzrosło w nocy, następnego ranka nie ma naklejki i musisz wyjaśnić, dlaczego.
• Bądź niezmienny: nie usuwaj stołu, ponieważ nie udało się nam na kilka nocy. Musimy przypominać dziecku tyle razy, ile to konieczne.
• Kiedy sprowadzimy dziecko do snu w swoim pokoju, będziemy kontynuować wzmacnianie zachowania za naszą zgodą, tak aby zachowanie pozostało zainstalowane, nawet jeśli nie ma ostatecznej nagrody.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, nie mamy uprawnień do przepisywania jakiegokolwiek leczenia medycznego ani jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do wizyty u lekarza w przypadku wystąpienia jakiegokolwiek schorzenia lub dyskomfortu.

Wskazówki

• W sklepach sprzedają tabele gotowych celów, ale lepiej zrobić to z dzieckiem, aby mogli być podekscytowani projektem
• Tabele mogą służyć kilku celom, ale gdy cel jest szczególnie trudny dla dziecka, lepiej skupić się tylko na jednym