Ampicylina jest antybiotykiem pochodzącym z penicyliny, szeroko stosowanym w leczeniu zakażeń bakteryjnych. W .com zobaczymy, jak używać ampicyliny, do czego jest ona przeznaczona, jakie mogą wywoływać skutki uboczne, prezentacje farmakologiczne, dawkowanie i środki ostrożności.

Możesz być także zainteresowany: glukozamina: co to jest, do czego służy, korzyści i dawkowania

Do czego służy Ampicillin

Ampicylinę stosuje się w leczeniu szeregu zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na ten antybiotyk, takie jak:

• Bakteryjne zapalenie opon mózgowych Ampicylina jest skuteczna przeciwko większości patogenów, które powodują tę chorobę.
• Zakażenie dróg moczowo-płciowych, w tym rzeżączka.
• Infekcja górnych dróg oddechowych i laryngologicznych : bakteryjne zapalenie gardła, zapalenie zatok i zapalenie ucha środkowego.
• Infekcje dolnych dróg oddechowych: zapalenie płuc i zapalenie oskrzeli nie są przenoszone w warunkach szpitalnych.
• Infekcje przewodu żołądkowo - jelitowego : salmonelloza.
• Infekcje skóry i tkanek miękkich.
• Infekcje noworodkowe
• Zakażenia odontostomatologiczne, wywołane przez chirurgie, posocznicę, bakteryjne zapalenie wsierdzia lub dur brzuszny, między innymi.

Jak zażywać ampicylinę

Kiedy zdecyduje się podać doustnie ampicylinę:

• Dzieci: W wieku do 14 lat zalecana dawka wynosi 100 do 200 mg / kg masy ciała co 6 godzin przez co najmniej 7 dni.
• Dorośli: od 500 mg do 1 g doustnie co 6 godzin przez 7 do 10 dni w zależności od rodzaju zakażenia i ciężkości stanu.

Do podawania dożylnego:

• Dorośli i dzieci o masie ciała powyżej 20 kg:

Zazwyczaj stosowana dawka to 500 mg dożylnie lub domięśniowo co 6 godzin; wyższe dawki mogą być wymagane w przypadku ciężkich lub przewlekłych zakażeń do 14 gramów dziennie.

• Dzieci o wadze 20 kg lub mniejszej:

Zazwyczaj stosowana dawka to 100 mg / kg mc./dobę podawaną co 6 godzin.

• Noworodki: dożylne lub domięśniowe. Dawka 25-50 mg / kg / dawkę. Częstość podawania dostosowuje się w zależności od wieku ciążowego pacjenta i dni życia.

Ponieważ poszczenie zwiększa jego wchłanianie, a wraz z nim jego działanie, należy je podawać co najmniej pół godziny przed lub dwie godziny po posiłku .

Leczenie powinno być kontynuowane tak długo, jak wskazał to odpowiedzialny lekarz, nigdy nie powinno się go przerwać, nawet jeśli objawy zniknęły.

Ampicylinę pakuje się w postaci kapsułek, roztworu płynnego i kropli pediatrycznych, które należy przyjmować doustnie. Krople dla dzieci i płynny roztwór należy dobrze wstrząsnąć przed każdym użyciem, aby wymieszać lek w jednorodny sposób. Wskazane jest stosowanie zakraplacza dołączonego do pojemnika w celu pomiaru dawki kropli pediatrycznych. Krople i płynny roztwór można umieścić na języku dziecięcym lub dodać do mleka matki, mleka, soku owocowego, wody lub jakiegokolwiek innego zimnego płynu i natychmiast pobrać. Kapsułki należy przyjmować w całości bez żucia i dużą szklanką wody.

W przypadku podawania pozajelitowego proszek należy rozpuścić z zawartością ampułki (woda do wstrzykiwań). Raz przygotowany, należy użyć natychmiast, ponieważ okres stabilności jest bardzo krótki. Gdy stosowana jest droga dożylna, ampicylina jest kompatybilna z najczęściej stosowanymi płynami: roztworem soli, roztworem glukozy 5% lub 10%, ale nigdy nie powinna być mieszana z krwią, osoczem, hydrolizatami białkowymi, roztworami aminokwasów lub emulsje lipidowe. Ampicylina jest niekompatybilna w tym samym roztworze z aminoglikozydami, metronidazolem, amfoterycyną B, heparyną i kortyzolem.

Jeśli zapomnisz ujęcia, wskazane jest przyjęcie pominiętej dawki natychmiast po przypomnieniu sobie, że jeśli nadejdzie pora na kolejną dawkę, należy pominąć pominiętą dawkę i kontynuować regularne dawkowanie. Nie należy przyjmować podwójnej dawki, aby zrekompensować tę, która została zapomniana.

Powinien być przechowywany w temperaturze pokojowej w temperaturze nie wyższej niż 30 ° C i w suchym miejscu. Nigdy nie powinien zamarzać.

Środki ostrożności

Zaleca się rezerwowanie dożylnego lub domięśniowego podawania ampicyliny w przypadku średnio ciężkich i ciężkich zakażeń oraz pacjentów, którzy nie mogą przyjmować postaci doustnej, zarówno w postaci kapsułek, jak i syropów.

Nie zaleca się u pacjentów z mononukleozą zakaźną lub innymi infekcjami wirusowymi, do nawadniania erupcji lekowej, zwanej również wysypką . Chociaż jest on ogólnie dobrze tolerowany i ma niską toksyczność, zaleca się okresową ocenę czynności nerek, wątroby i krwiotwórczości podczas długotrwałego leczenia.

Wydaje się, że przepisanie ampicyliny w przypadku braku infekcji bakteryjnej nie przynosi korzyści pacjentowi i zwiększa ryzyko rozwoju bakterii lekoopornych .

Ampicylinę należy podawać ostrożnie pacjentom z niewydolnością nerek, dostosowując dawkę i częstotliwość w zależności od ciężkości uszkodzenia.

Jeśli po rozpoczęciu leczenia wystąpi biegunka, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem, a także w przypadku pojawienia się objawów kandydozy pochwy .

Lekarz powinien zostać poinformowany o przyjmowaniu któregokolwiek z poniższych leków, ponieważ mogą wchodzić w interakcje z ampicyliną :

Allopurinol: zwiększona możliwość wysypki skórnej, szczególnie u osób z podwyższonym poziomem kwasu moczowego.

Antybiotyki bakteriostatyczne: Chloramfenikol, erytromycyna, sulfonamidy lub tetracykliny mogą zakłócać działanie ampicyliny.

Doustne środki antykoncepcyjne: Mogą być mniej skuteczne i wykazują pośrednie krwawienie.

Probenecyd i Disulfiram: Może zwiększać stężenie we krwi ampicyliny i powodować toksyczność.

Skutki uboczne

Żołądkowo-jelitowe: są podobne do innych antybiotyków i wynikają ze zmniejszenia flory jelitowej: nudności, wymioty, jadłowstręt (brak apetytu), biegunka, zapalenie żołądka, ból brzucha i zapalenie jelit. Reakcje te są zwykle związane z doustnymi dawkami ampicyliny.

Reakcje nadwrażliwości: Bardzo często występuje rumieniowa wysypka skórna ze świądem o średniej intensywności. Wysypka może obejmować całe ciało, podeszwy stóp, dłonie i policzkową błonę śluzową. Zwykle znika w ciągu trzech do siedmiu dni.

Inne reakcje nadwrażliwości: świąd, pokrzywka, rumień wielopostaciowy i sporadyczne przypadki złuszczającego zapalenia skóry. Anafilaksja jest najcięższą reakcją, jaką można doświadczyć, związaną z pozajelitową dawką ampicyliny. W tym przypadku występuje trudność w oddychaniu, połykaniu i utracie przytomności.

Jeśli wystąpi którakolwiek z tych reakcji, należy przerwać stosowanie ampicyliny, chyba że, w opinii lekarza, leczona choroba zagraża życiu pacjenta i może być leczona tym antybiotykiem.

Wątroba: Obserwowano niewielki wzrost wartości glutaminowo-oksalooctowej transaminazowej (SGOT) w surowicy.

Podczas leczenia ampicyliną zgłaszano występowanie krwi i układów limfatycznych: niedokrwistość, małopłytkowość, plamicę małopłytkową, eozynofilię, leukopenię i agranulocytozę.

Reakcje te są na ogół odwracalne po przerwaniu leczenia.

Przedłużone stosowanie antybiotyków może sprzyjać proliferacji grzybów. W przypadku wystąpienia nadmiernej infekcji należy podjąć odpowiednie leczenie.

Centralny układ nerwowy : ból głowy, pobudzenie, bezsenność i dezorientacja, chociaż nie są one bardzo częste.

Ciąża i laktacja

Ampicylinę należy stosować w ciąży tylko wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne, ponieważ nie ma odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań u kobiet w ciąży.

Ampicylina przenika do mleka matki, co może prowadzić do uczulenia dziecka na ten antybiotyk, biegunkę i wysypkę; dlatego lekarz musi zdecydować, czy przerwać karmienie piersią, czy zastosować ampicylinę, biorąc pod uwagę znaczenie leku dla matki.

Substancje pomocnicze

Substancje pomocnicze to konserwanty i inne produkty, które składają się na lek, zgodnie z ich prezentacją będą inne i należy ich unikać w przypadku uczulenia na nie:

• Prezentacja w zawiesinie doustnej : sacharoza, benzoesan sodu.
• Zawartość sodu w postaci pozajelitowej wynosi 2, 9 mEq / gram ampicyliny.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, nie mamy uprawnień do przepisywania jakiegokolwiek leczenia medycznego ani jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do wizyty u lekarza w przypadku wystąpienia jakiegokolwiek schorzenia lub dyskomfortu.