Gra w rzutki jest tak uzależniająca, jak fajna . Ale nie dajmy się pomylić, bo to nie jest prosta gra, wręcz przeciwnie. Polerowanie techniki zajmuje dużo czasu ...

Aby dowiedzieć się, jak rzucać lotkami, musisz poświęcić wiele czasu samej grze, a także zobaczyć technikę profesjonalistów, która zawiera ruchy i style.

Możesz być także zainteresowany: Jak rzucić piłkę w piłkę ręczną

Technika rzucania rzutkami

Poniżej przedstawiono ruch, którego używają wszyscy zawodowi strzelcy rzutek, jest to ruch, który próbuje użyć krzywizny rzutu pocisku i ramienia jako dźwigni (z łokciem jako podstawą).

Technika rzucania lotkami

Obserwuj, jak ręka wraz z przedramieniem cofa się przed wystrzeleniem, a następnie wystrzeliwuje jak katapulta, gdy strzałka trafi w cel.

Nie jest łatwo, prawda?

Kontynuujmy zalecenia, nieco teoretyczne, ale bardzo interesujące. W tym przypadku polecam fantastyczny artykuł o rzutkach, gdzie podstawy wypuszczania lotek są wyjaśnione nieco więcej teorii.

Aby osiągnąć tę mechanikę, zawsze musimy przyjąć stałe odniesienie na linii ognia, albo ze specjalnymi znakami, które niektórzy noszą w tym celu, albo sami sygnalizując, gdzie powinniśmy umieścić przednią lub podporową stopę. To pierwszy krok w kierunku precyzji. Posługując się przysłowiem, moglibyśmy przyjąć "Nie możesz uruchomić domu na dachu", który przeniesiony do tego kochanego świata byłby "Nie możesz zacząć uderzać w potrójne 20", z wyjątkiem przypadku. Nie oszukujmy się; Na początku możemy uzyskać bardzo dobre wyniki, a nawet całe gry, w których uda nam się zamknąć w kilku rundach, uzyskując PPD (średnia punktacja za strzałkę) dość wysokie, ale musimy dotknąć ziemi i uznać, że nasz zwykły poziom jest dość gorszy.

To uznanie, wraz z dozą skromności, powstrzyma nas od odprężenia i zmotywuje nas do ciągłego szkolenia i poprawy z dnia na dzień. Kiedy osiągniemy wystarczająco powtarzalną mechanikę startową, powinniśmy być zadowoleni z tego, że nasze strzały mają być grupowane po każdych trzech startach, a ważniejsze jest to samo ugrupowanie niż sektor celu, w którym zostały zgrupowane.

Gdy osiągniemy ten drugi krok, poprawimy dokładność z bardzo drobnymi korektami wysokości ramienia lub rotacji ciała. Pomyśl, że jakakolwiek zmiana położenia ręki lub ręki, jakkolwiek mała, będzie zwielokrotniona po przebiciu dartu przez odległość do celu i pamiętaj, że naszym celem jest zawsze bardzo mały obszar.

Nie ma też "absolutnej" reguły, która wskazywałaby na unikalny i wyłączny sposób łapania lotki, chociaż najbardziej sensowny jest z kciukiem i sercem, również pomógł z indeksem, pierścieniem, a czasem nawet małym palcem. Kciuk zostanie umieszczony pod strzałką, w punkcie równowagi, serce powyżej i minimalnie bardziej zaawansowane niż kciuk. Kiedy uzyskujemy naprawdę dobrą powtarzalność, możemy poświęcić się przesunięciu palców w przód lub w tył przez korpus strzałki, w zależności od strzału, który chcemy wykonać. Na przykład, biorąc rzutkę trochę za zwykłą, i rzucając ją dokładnie tak jak poprzednia, otrzymamy drugą strzałę, która znajduje się tuż pod pierwszą strzałką.

Aby celować, musimy uformować w przybliżeniu kąt prosty z ramieniem, tak aby ogon rzutki, który mamy w dłoni, był mniej więcej na wysokości oczu, i utrzymywać przegięty przegub do tyłu utrzymując strzałkę w pozycji poziomej do ziemia Wysokość ramienia będzie się różnić w zależności od liczby, którą będziemy strzelać, oraz wielkości gracza.

Pozycja ciała będzie zależeć od liczby, którą zamierzamy uderzyć. Zaczynając od pozycji "bazowej" lub "początkowej", lepiej jest obracać (to znaczy obracać ciało na stopie podpierającej), niż poruszać się po linii ognia. Wskazane jest, aby poruszać się bocznie wzdłuż linii strzału w przypadkach, gdy nasz cel jest "zablokowany" lub utrudniony przez inną z naszych rzutek.

Uruchomienie powinno być spójne (nie silne), więc powinniśmy starać się go wykonać z całą pewnością, którą możemy zebrać, czując się pewnie, aby osiągnąć nasz cel. Ta pewność siebie w momencie strzelania reprezentuje wysoki procent sukcesu lub porażki, którą otrzymamy w sporcie rzutek.

Stan psychiczny przed wystrzeleniem lotki

W momencie startu wskazane jest, podobnie jak w innych sportach celowniczych i precyzyjnych, wstrzymanie oddechu na chwilę. Pomoże to zminimalizować inne ruchy ciała i zwiększyć naszą koncentrację. Następnie musimy uwolnić ramię i nadgarstek w jednolity i stały sposób, nie gwałtownie, lecz zdecydowanie, pozostawiając go w kierunku naszego celu nawet w chwilę po tym, jak strzałka utknęła w celu.

Wskazówki

• Aby nasze strzały strzały były mniej lub bardziej przyzwoite, a trzy kolejne strzały w rundzie nie są rozłożone na cały cel, musimy opracować mechanika startu, która musi stać się równie powtarzalna i nieprzytomna jak chodzenie.