Zaburzenie cyklotymiczne charakteryzuje się dominującym fluktuacyjnym nastrojem, od euforii (objawy hipomaniakalne) do uczucia głębokiego smutku (objawy depresyjne). Zaburzenie to zwykle rozpoczyna się w wieku dojrzewania lub na początku dorosłości, a jego początek jest zwykle postępujący, rozwija się powoli aż do osiągnięcia przewlekłości. Zaburzenie cyklotomiczne jest częścią tak zwanych zaburzeń nastroju. Aby móc postawić odpowiednią diagnozę, bardzo ważne jest skonsultowanie się z lekarzem specjalistą, aby ustalić odpowiednie leczenie, zgodnie z charakterystyką danego przypadku. Następnie przedstawimy Wam, jak rozpoznać zaburzenie cyklotymiczne.

Możesz być także zainteresowany: Jak rozpoznać zaburzenie dystymiczne Kroki, które należy podjąć: 1

Stan umysłu Choroba cyklotymiczna charakteryzuje się stanem umysłu, który nieustannie się zmienia, przechodząc okresy euforii do okresów smutku, z ogromną szybkością. Ważne jest, aby pamiętać, że objawy hipomanii (euforii) i objawy depresyjne (smutek) nie są wystarczająco determinujące pod względem czasu, nasilenia i liczby, aby móc odpowiednio stanowić epizod hipomanii lub poważny epizod depresyjny.

2

Objawy hipomanii. Osoba ma przesadnie podniesiony nastrój, euforyczny i drażliwy przez pewien okres czasu. Głównymi cechami, które mają tendencję do występowania w tych przypadkach są: wysoka i przesadna samoocena, zmniejszenie potrzeby snu bez tego powodujące zmniejszenie energii, pełny język, brak spójności w dyskursie, który odzwierciedla dezorganizację myśli. Występuje również wzrost aktywności psychomotorycznej.

3

Objawy depresyjne Osoba doświadcza nastroju, który charakteryzuje się smutkiem. Istnieje również utrata zainteresowania czynnościami, które wcześniej generowały przyjemność, może wystąpić wzrost lub utrata masy ciała, a także bezsenność lub nadmierna senność (ciągła potrzeba snu) Jednocześnie można zaobserwować wzrost lub spowolnienie psychoruchowe, tj. jest w ciągłym ruchu lub działa wolno. Często człowiek czuje się zmęczony, z brakiem energii, a także poczuciem bezwartościowości i niedoszacowania.

4

Czas trwania W celu ustalenia, że ​​jest to zaburzenie cyklotymiczne, konieczne jest, aby czas trwania zaburzenia wynosił co najmniej dwa lata, podczas których nie wystąpił epizod depresyjny, epizod maniakalny lub mieszany. Jeśli przez dwa miesiące z rzędu objawy znikną, nie będziemy mieli do czynienia z zaburzeniem cyklotymicznym. Dlatego niezwykle ważne jest, aby zgłosić się do lekarza specjalisty w celu postawienia właściwej diagnozy.

5

Wyłączenia Jeśli wahania nastroju są spowodowane wtórnymi objawami choroby lub innych zaburzeń, nie mamy do czynienia z zaburzeniem cyklotymicznym. Ważne jest również wyjaśnienie, że ta uwaga odnosi się również do skutków ubocznych konsumpcji substancji lub zaburzeń psychotycznych.

6

Codzienne życie Zaburzenie cyklotymiczne powoduje pogarszanie się jakości życia człowieka, zwłaszcza w miejscu pracy, w życiu społecznym i rodzinnym. Osoba, która cierpi z powodu tego zaburzenia, stopniowo doświadcza trudności w radzeniu sobie z codziennymi sytuacjami z powodu jego cierpienia. Tak więc ten dyskomfort jest zainstalowany w taki sposób, że pogarszają się różne aspekty jego codziennego życia.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, nie mamy uprawnień do przepisywania jakiegokolwiek leczenia medycznego ani jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do wizyty u lekarza w przypadku wystąpienia jakiegokolwiek schorzenia lub dyskomfortu.